Met de auto naar Italië: 10 dingen die je vooraf moet weten

Van van ons redactieteam

Met de auto naar Italië - dat klinkt als vrijheid, spontaniteit en een volgepakte kofferbak. Geen incheckstress, geen bagagelimieten, maar volledige controle over de route, snelheid en pauzes. Er liggen echter een paar valkuilen op de loer tussen Brenner en Bologna.

De eerste beloning komt meestal kort na de grens - in de vorm van de eerste echte espresso en een panini met prosciutto, die elk broodje van de Duitse snelwegserviceplaats doet smaken naar oude sokken.

Hier zijn de tien belangrijkste tips voor een ontspannen begin - en einde - van je roadtrip in Italië:

1. de Tol - en wat er gebeurt als je de verkeerde rijstrook neemt

Italië is een land van snelwegen, maar niet van gratis snelwegen. Voor bijna alle snelwegen moet je tol betalen. Als je in Italië van noord naar zuid rijdt, kost de tol iets minder dan 90 euro. Je moet rekenen op ongeveer 7 cent per kilometer.

italië snelweg derde rijbaan
Dit bestaat ook: de derde onzichtbare rijstrook in Italië

Je kunt op de traditionele manier betalen met een ticket (in- en uitrijden) of bij geautomatiseerde betaalpunten. Handig: het Telepass kastje of een tol-app (UnipolMove, MooneyGo), dat scheelt files bij de slagbomen. Als je de voorkeur geeft aan de klassieke manier, moet je in ieder geval genoeg kleingeld of een creditcard bij de hand hebben - en niet gaan rommelen bij de slagboom.

Bij sommige tolstations kan het gebeuren dat je per ongeluk de verkeerde rijstrook oprijdt - zoals de "Telepass" rijstrook, ook al heb je geen bijbehorend contract. Of dat de machine je creditcard niet leest en er geen ticket wordt ingenomen. Rij in zulke gevallen nooit gewoon door! Je kunt het het beste meteen melden bij de "Assistenza" zuil of bij de volgende halte betalen met een bonnetje. Het kenteken wordt genoteerd: Meestal wordt er in alle gevallen een flinke rekening uitgeschreven.

Weergave

2. snelheidslimieten? Kan duur zijn

In Italië gelden verschillende snelheidslimieten, afhankelijk van het soort weg:

  • In stedelijke gebieden: 50 km/u
  • Buiten de stad: 90 km/u
  • Snelweg: 110 km/u
  • Snelweg: 130 km/u (in de regen: 110 km/u)

Belangrijk: Op veel routes wordt trajectcontrole gebruikt - niet op één punt, maar over langere trajecten. Als je maar twee uur nodig had om van Milaan naar Bologna te komen, dan reisde je met een loden voet en zul je zwaar moeten boeten als je wordt betrapt (meer hierover in punt 4).

3. ZTL-zones: Als je hier een verkeerde afslag neemt, betaal je

"Zona a Traffico Limitato" - dat klinkt charmant, maar is verraderlijk (alle info hier). In bijna alle oude stadscentra zijn deze zones met beperkt verkeer, meestal alleen toegestaan voor bewoners, bezorgers of taxi's. Iedereen die hier stiekem binnenkomt met een Duits kenteken krijgt vaak weken later onaangename post - inclusief een boete en administratiekosten. En dat kan heel duur zijn.

4. Parkeerkaart uit Italië: het is het niet waard om te negeren

Boetes uit het buitenland komen vaak laat - in Italië meestal pas na maanden, als de zomervakantie al lang voorbij is. Toch zijn ze wettelijk bindend en moeten ze worden betaald. Een snelheidsovertreding uit Italië moet binnen 360 dagen worden betekend, daarna is de verjaringstermijn voor het betalen vijf jaar. Dit negeren kan duur uitpakken als incassobureaus worden ingeschakeld.

5. Bijtanken: duur, maar planbaar

Italië is een van de landen met hogere brandstofprijzen - vooral op de snelweg. Als je geld wilt besparen, tank dan buiten de autostrada of gebruik apps zoals Prezzi Benzina naar het prijsoverzicht. Overigens: bij tankstations heb je vaak een creditcard met pincode nodig - of geduld. Op brandstof.net kun je de huidige benzineprijzen bekijken.

6. Italiaans voor de auto: een paar termen om te helpen

Hoe verder je naar het zuiden gaat, hoe minder mensen over het algemeen Engels spreken - maar zelfs in het noorden kan het geen kwaad om de basistermen te kennen: Als je de termen "carburante" (brandstof), "benzina" (benzine), "gommista" (bandenhandelaar) of "meccanico" (monteur) kent, ben je duidelijk in het voordeel als het ergste gebeurt. En wie "il triangolo" kan zeggen, vindt zo nodig sneller zijn gevarendriehoek.

7. Stadsverkeer? Alleen voor mensen met sterke zenuwen - en lokale kennis

Rijden in steden zoals Milan, Rome of Napels is niet voor bangeriken. Iedereen die zich in deze stadscentra waagt, moet niet alleen beschikken over werkende richtingaanwijzers en een claxon, maar ook over sterke zenuwen en een zeer goed richtingsgevoel. Smalle steegjes, hectisch verkeer, constant getoeter, scooters die als libellen tussen de auto's door zoemen en soms als verkeerde bestuurders - dit alles maakt deel uit van de basis stadservaring hier.

Daarnaast ZTL-zones (zie punt 3), onduidelijke parkeerregels en spontane eenrichtingsstraten die zelfs het beste navigatiesysteem tot wanhoop kunnen drijven. Wie Milan bezoek, via Rome wandel door de oude stad of Napels Als je een pizza wilt eten, kun je je auto beter buiten de stadsgrenzen parkeren en het openbaar vervoer gebruiken. Daar doe je jezelf, de plaatselijke bevolking en je eigen bloeddruk een plezier mee.

Weergave

8. parkeren zonder parkeerkaart

Aan de lijnen op de grond kun je zien waar en hoe je in Italië mag parkeren:

  • Witte lijnen: gratis.
  • Blauwe lijnen: tegen betaling.
  • Gele lijnen: taboe (alleen toegestaan voor bewoners, gehandicapten, enz.).

Simpel eigenlijk, maar de (soms behoorlijk vervaagde) lijnen zijn ook makkelijk te missen. Als je geen parkeerkaartje pakt of de tijden negeert, betaal je al snel een boete van 30 tot 50 euro. Praktisch: Op veel plaatsen kun je mobiel betalen via een app (bijvoorbeeld EasyPark of Telepass Pay). Hoe toeristischer de stad, hoe groter de kans dat er streng wordt gecontroleerd.

9. vluchtstrook? Bestaat niet echt

De Duitse vluchtstrook is nauwelijks bekend in Italië - dus als je twijfelt, rijd dan defensief en verwacht geen wonderen. Het enige wat meestal helpt op de snelweg is stoppen, je alarmlichten aanzetten en kalm blijven.

10. Sereniteit hoort in je bagage

Italiaans rijden is levendig, vaak emotioneel - maar niet kwaadaardig. Toeteren betekent geen haat, maar communicatie. Als je je niet van de wijs laat brengen, rijd je meer ontspannen. En als je rechts wordt ingehaald, haal je gewoon diep adem - en kijk je uit naar de volgende pauze. Het eten bij Autogrill & Co. is beter dan in het gemiddelde Italiaanse restaurant thuis - en de prijzen zijn nog steeds acceptabel.

Reacties

nl_NL

Ontdek meer van la bella vita club

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Verder lezen