Editör ekibimizden
Tüm dünyada bilinen, edebiyatın en büyük aşk draması: Romeo ve Juliet'in hikayesi William Shakespeare'in bir icadı değil, kısmen gerçek bir hikaye olduğu söyleniyor. Trajedinin ilk yazılı anlatıları, İngiliz yazarın bu yüzyıldaki eserinden daha eskidir. Ancak "Casa di Giulietta "nın balkonunun kökeni çok daha maceralıdır.
İtalyan yazar Luigi da Porto, muhtemelen Shakespeare'den 60 yıl önce mutsuz çift Romeus ve Giulietta hakkında yazan ilk kişiydi ve Verona'nın bugünkü ününün temellerini attı. İki soylu aşığın yeniden keşfedilen öyküsü olan "Historia novellamente ritrovata di due nobili amanti" adlı eseri 1530 yılında yayımlanmıştır.
1554 yılında şair Matteo Bandello hikayeyi "La sfortunata morte di due infelicissimi amanti" (İki mutsuz aşığın talihsiz ölümü) adlı romana dönüştürdü. İngiliz şair Arthur Brooke 1562'de öyküyü "The Tragicall Historye of Romeus and Juliet" adlı şiire dönüştürdü - Shakespeare'in 1597'de yayınlanan olağanüstü eseri için bir model.
Verona romantizm ve çatışmaydı
Shakespeare, Verona'yı eserindeki aşk trajedisinin mekânı olarak korumuştur: Rönesans döneminde şehir hem romantik hem de çatışmalarla dolu bir yer olarak görülüyordu. Verona, zengin şehir devletleri arasındaki sürekli kan davaları ve rekabetleriyle bilinen kuzey İtalya'da yer alıyordu. Verona aynı zamanda İngiliz izleyicilere tamamen yabancı olmadan egzotik gelme avantajına da sahipti. İtalya 16. yüzyılda bir sanat, edebiyat ve kültür merkeziydi ve Verona uzun bir geçmişe ve etkileyici binalara sahip bir şehirdi. Shakespeare'in dönemindeki tiyatro seyircisi için bu durum, gezginlik, romantizm ve dramın mükemmel bir karışımını sunuyordu.
Montague'ler ve Capulet'lerin, İtalyanca Montecchi ve Cappelletti'lerin adları Dante'nin "İlahi Komedya "sında geçmesine rağmen, Shakespeare tarafından tarif edilen ailelerin Verona'da gerçekten var olduklarını kanıtlayacak somut tarihi kayıtlar bulunmamaktadır. Bununla birlikte, Dante'nin eserindeki bu edebi atıf, bu tür aile kavgalarının gerçek olarak algılanmasına katkıda bulunmuştur.
Julia'nın balkonundaki şey
"Casa di Giulietta", yani Juliet'in evi, bugün Verona'ya giden her seyahat rehberinde bulunabilir. Çoğu zaman bahsedilmeyen şey ise söz konusu evin aslında bir zamanlar ahır olduğu ve varlıklı bir Veronalı ailenin evi olmadığıdır. Ahır, 12. yüzyılda Dal Cappello adlı bir aileye aitti - Shakespeare'deki "Capulet" adıyla belirli bir benzerlik var.
Kuzey İtalya'ya 20. yüzyılın başlarında daha fazla turist seyahat ettikçe ve her şeyden önce dünyaca ünlü aşk dramasının geçtiği mekanı görmek istedikçe, yerel halk bunun neden var olmadığını açıklamaktan yoruldu ve ziyaretçilere daha fazlasını sunmak istedi. Verona Belediyesi, Via Cappello'daki ahırları satın alarak ana salon ve erkekler bölümü de dahil olmak üzere kapsamlı bir tadilattan geçirdi ve bir balkon ekledi. Ve bugüne kadar yılda neredeyse iki milyon kişi bu yapıya hayranlıkla bakıyor. Ekli olsun ya da olmasın, avluda durduğunuzda hayal gücü sizi alıp götürüyor.
Julia bugün neden şans getiriyor?
Casa di Giuletta'nın aşk balkonunu hayranlıkla izleyebileceğiniz iç avlusuna ücretsiz olarak girilebilir. Resmi olarak kiralanan bir "Juliet" genellikle burada, bir günde çekilen binlerce fotoğraf için balkonda poz verir. İtalyan heykeltıraş Nereo Costantini tarafından 1972 yılında yapılan Juliet heykeli de iç avluda yer almaktadır. Bronz figür Juliet'i dalgın, hafif çekingen bir pozda göstermektedir. Sağ göğsüne dokunmanın aşkta iyi şans getireceği söylendiğinden, bu bölge yeni cilalanmış gibi parlıyor.
Eskiden avluya açılan kapıya bir aşk notu bırakmak adettendi. Şimdi düzinelerce var, çok daha fazlası, birkaç bin tanesi duvara yazılmış durumda. Çoğunlukla bir "Ti amo" ya da "Seni seviyorum" ya da küçük bir kalple çevrili iki harf. Verona şehri aşk yeminlerini yıllardır yasaklamış olsa da, özellikle aşık olan bazı insanlar bunu devam ettiriyor gibi görünüyor.
